Jaka jest funkcja rodzica?

Czy JEST? Czy POWINNA byc taka sama dzis, jak byla 10... 20... 50 lat temu?

Swiat, jakim go znamy dzis jest zupelnie inny od tego, w jakim my dorastalismy. I dzis nie wiemy tak do konca, w jakiej rzeczywistosci nasze dzieci beda DOROSLE.

Jedyne, na co w moim wyobrazeniu tak na prawde mozemy liczyc, to to, ze bedzie sie od nas i od naszych dzieci wymagalo JESZCZE WIECEJ samodzielnosci i samowystarczalnosci.

Dlatego obawiam sie, ze ten nasz "stary" typ rodzicielstwa kontrolujacego produkuje kalekie pokolenie doroslych niedostosowane do dzunglii, w ktorej przyjdzie im funkcjonowac, i radzic sobie.

Sama jestem mama helikopterem dla piecioletniego Chlopca, ktory wychowuje sie na codzien w Szwecji.

Moj Nauczyciel Zycia!

[O szwedzkich przedszkolach i wychowaniu znajdziecie slow kilka na blogu Moniki, polskiej Pani Pedagog : 

http://polkawszwecji.wordpress.com/2014/06/01/szwedzkie-wychowanie-dzieci/ ]

Walcze codziennie z moja wlasna potrzeba kontroli. Z pycha, ktora mowi mi, ze moje dziecko jest wizytowka tego, jakim jestem rodzicem.

Moj Maz (ktory ma dwoje dzieci, teraz juz nastolatkow, z poprzedniego malzenstwa) powtarza, ze jedyny sposob wychowania dzieci, to konsekwentne dawanie im DOBREGO PRZYKLADU.

Konsekwentne wyjasnianie tego, jaki wplyw ich zachowanie ma na innych, i jakie konsekwencje ma dla nich samych.

Poniewaz karanie dzieci konczy sie tym, ze nastepnym razem beda sie lepiej ukrywac z tym, co robia.

Upominanie dzieci, niezdowy czesto, rodzicielski lek o nie uczy ich nieuzasadnionego leku przed zyciem.

Dopoki to, co robia nie zagraza ich zdrowiu ani zyciu, a moze je czegos nauczyc, to nasza ingerencja jest zbedna.

Potrzebni jestesmy, zeby otrzec lzy, kiedy jednak cos sie nie uda... przytulic, zapewnic, ze nastepnym razem pojdzie lepiej, bedzie latwiej, ze wierzymy w nie.

Potwierdzaja to slowa madrego, starszego pana, Wayne Dyer, ojca jak dobrze pamietam szostki dzieci:

"Rodzicielstwo nie polega na tym, zeby dzieci opieraly sie na tobie.

Polega na tym, aby to opieranie uczynic zbednym."

Dzis rano napotkalam jeszcze te, jakze adekwatne w tym dniu, slowa:

"Skoncentruj sie bardziej na tym, kim JEST twoje dziecko, a nie na tym, co ROBI.

Pamietaj, ze to drugi czlowiek, a nie problem do rozwiazania." (L.R. Knost)

A to juz wymaga duzego szacunku, ktorego jak mi sie wydaje nam, polskim rodzicom bardzo brakuje.

Zycze wiec naszym Dzieciom... najlepszych Rodzicow pod sloncem! :)