Direktlänk till inlägg 6 februari 2015

Wariacja o ablucji. Reningsarbete, bokstavligen.

Av Kasia - 6 februari 2015 08:09

Może się wydawać, że wczoraj pisałam o czynnościach toaletowych na pograniczu obłąkania. Dla bardziej surowego czytelnika było to być może szukanie mózgu w*... miejscu, gdzie się go zwykle nie znajduje. (*unikam obecnie używania słów powszechnie uznawanych za obraźliwe, więc powstrzymuję się z trudem od napisania słowa dupa!)

I właściwie nie jest to do końca wnioskiem błędnym.

Pisałam przecież o sile UMYSŁU, a nawet sile WYOBRAŹNI i ZŁUDZENIACH.

O tym, jak głęboko osadzają się w naszym fizycznym ciele WSPOMNIENIA naszych wzorców i niestety nawet często błędne wyobrażenia o... wszystkim.

Przeskakując od razu do wniosków końcowych, jest to według mnie bardzo źle wykorzystana siła ludzkiego umysłu!

Bo to ja WYMYŚLIŁAM sobie, że jestem tak niezbędna w funkcjonowaniu mojej rodziny, że nie wolno mi postawić granicy w postaci zamka na drzwiach w toalecie.

Bo WSTYDZĘ się dziś przyjemności jaką jest trochę za długi, relaksujący, oczyszczający prysznic. A gdyby nie zaparowane lustro mogłabym w swoich własnych oczach wyczytać oskarżenie NIE NALEŻY CI SIĘ TA PRZYJEMNOŚĆ, IDŹ ZRÓB COŚ POŻYTECZNEGO!

Bo potrafię (wrażliwych czytelników uprasza się o przeskoczenie do następnego akapitu!) zatrzymać pewne najbardziej naturalne czynności fizjologiczne organizmu, bo jestem na tak wysokich obrotach, że nie potrafię się za przeproszniem "skupić"!

Kiedy jeszcze byłam wysokoobrotową, "funkcjonującą", "zdrową" osobą, takie myśli nie zaprzątały mi głowy. Zwyczajnie pewnego dnia przestałam śpiewać pod prysznicem i stałam się własnością mojej rodziny, (dobrem niczyim?!?!?!).

Dopiero dziś, kiedy jeden po drugim ROZKMINIAM moje schematy, moje dawne strategie przetrwania, moje WYMYSŁY, dopiero dziś czuję, co mnie uwiera i dlaczego.

I to jest - wbrew pozorom - dobra wiadomość.

Gorsza jest taka, że jest nas więcej.

A najgorsza, że nie ma dla nikogo drogi na skróty.

Dobrze jest zacząć swoją podróż od ablucji (czyli oczyszczenia) UMYSŁU!

Zadanie na weekend: stawianie granic i bezwstydnie dłuuuuga kąpiel w pianie :)

Igår lät jag bara orden ploppa ur min mun inspirerad av en jättebra diskussion med min terapeut (den texten orkade jag inte översätta, men här kommer sammandraget)

Vi pratade om hur jag började avsky att duscha sedan jag blivit utmattad. Jag orkade helt enkelt inte att stå, det fanns inte energi för det. Så jag började att dusch-bada i badkaret och ökade min morgonrutin från 7 minuter till 15.

Det var ju klokt kan man tycka, men spänningen i nacken, oron och känslan att jag spiller tid var, och är! fortfarande väldigt påtaglig.

Jag har nämligen intalat mig själv en massa saker. Att jag kanske behövs någonannanstans just nu? Att jag kunde utnyttja tiden bättre? Att det går åt för mycket vatten? Och att jag inte ska låsa, för tänk om någon behöver något som befinner sig just bakom denna låsta dörr just då (btw. vi har två andra toaletter och en till dusch i huset…)

Så, för att göra en lång och tråkig historia kort, jag började duscha i ett väldigt obehagligt sälskap av SKULD och SKAM.

Men, genom att det där med att vara ren och lukta gott är viktigt för mig så fortsatte jag bara våra GEMENSAMMA, skamliga procedurer. Vet inte om det skulle blivit så mycket bättre om jag lagt av bara ;)

Så det slutade med att jag fick ta upp en sådan sak i terapin. Hur löjligt är inte det, att prata om sin duschrutin med en annan vuxen människa?

(Jag har lärt mig nu att det är väldigt lite som är riktigt löjligt när det gäller PSYKET och tankeverksamheten! så säg inget annat nu snälla ;))

Iaf, den kloka kvinnan frågade om jag fick låsa om mig när jag var liten.

Och det fick jag inte.

Och jag fick ständigt pekpinnar om att “så smutsig var du väl inte”, etc.

Slutsatsen, de är fyra:

Skuldbelägg inte era ungdomar för att det duschar ofta och låser om sig.
Undervärdera inte kraften av kroppsminne och tankarna.
Kom ihåg att sätta gränser mot omgivningen, även om det betyder att ni måste försvara halvtimmessittningar på toaletten. Det är allas rätt att ha fungerande tarmarbete.
Ta ett skammligtlångt skummad i helgen. Lås upp dörren enbart för vinpåfyllning.

Love and peace within!

Codziennosc · FAMILY · Po Polsku · På Svenska · Utmattning · Vardagen · Wypalenie

Dela

Monika

6 februari 2015 10:18

Masz prawo do czasu dla siebie :-)
Balans musi być!

Kasia

6 februari 2015 10:22

Prawda? I niby nie głupia, a takich prostych rzeczy uczę się dopiero teraz.
Siła umysłu skierowana w złą stronę może strasznie nas skrzywdzić.
Nie dawajmy się, bądźmy KIEROWNIKAMI w naszych głowach :)
Uściski!

Iwona :)

6 februari 2015 11:24

Jak to ostatnio ktoś mądrze powiedział: żeby móc dawać, trzeba najpierw wziąć :)

Kasia

8 februari 2015 15:25

Iwona, święta prawda, powtarzam to od dłuższego czasu, ale jeszcze się tego nie nauczyłam ;)

Iwona :)

9 februari 2015 14:00

Ja też się uczę i uczę i uczę... i staram się nie poddawać i nie obwiniać się że jestem egoistką :)

Kasia

11 februari 2015 14:01

Dziwna sprawa, że nauczono nas altruizmu, który uznaje "samoopiekę" za coś negatywnego.
Jak można pół życia źle interpretować słowa "Kochaj bliźniego swego jak siebie samego"???
Ściskam! :)

ZebraZone.se

Kommentarer (0)

Av Kasia - 7 juli 2016 16:09

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3 Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Przyjemnostki @ www.blog.zebrazone.se

Kommentarer (0)

Av Kasia - 3 juni 2016 17:54

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Przeprowadzka!

Kommentarer (0)

Av Kasia - 1 juni 2016 12:00

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu. ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

Numer: 494

Kommentarer (3)

Av Kasia - 31 maj 2016 22:06

To mój przedostatni tekst na tej stronie. Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Wielka Kumulacja!

Kommentarer (3)

Av Kasia - 26 maj 2016 08:55

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia! Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...