Zaspałam.

1000 zajęć i obowiązków przed największym świętem Szwedów - Midsommar (trochę jak nasza Noc Świetojańska) a ja uparcie i bezwiednie wyłączałam alarm budzika.

Śniło mi się, że biorę udział w konkursie na najsmaczniejsze hamburgery, który bardzo chciałam wygrać...

Podświadomość to czysta poezja :)

Kiedy się w końcu obudziłam nie było ani hamburgerów, ani wygranej, ani nawet brudnych naczyń w zlewie.

Wszystko sobie wymyśliłam.

Tak samo, jak większość emocji i dramatów jakie są naszą codzienną "rozrywką".

W dużej części są przez nas wyobrażone, zmyślone, wyolbrzymione...

Każdy taki dramat, każde uczucie, jakie nam towarzyszy, jakie w nas tkwi czasem latami, zaczyna się od jednej jedynej myśli. Jednego "pomysłu", niekoniecznie prawdziwego czy dobrego dla nas, któremu dajemy się ponieść i zwieść.

Ja to mam zawsze pecha....

Nic mi się nie udaje...

Od obcych można się spodziewać najgorszego...

Brzydko mi w żółtym...

Nigdy się nie nauczę xxxxxx ...

To tylko myśli, jakieś twierdzenia postawione przez nas samych, w które zaczynamy wierzyć i które są źródłem uczuć, stanów ducha, czasem lęków, nieszczęścia.

Co by było, gdybyśmy każdy taki POMYSŁ powitali słowami:

TO TYLKO MYŚL.

NIE JESTEM NIĄ.

NIE MUSZĘ SIĘ Z NIĄ IDENTYFIKOWAĆ.

ANI NAWET W NIĄ WIERZYĆ...

...WOLNOŚĆ! :)

Love and peace within!