Spostrzeżenie sprzed kilku dni: moje domowe placki ziemniaczane w godzinę zdobywają na fejsbuku więcej uwagi niż potencjalnie ratujące życie słowa o zapobieganiu samobójstwom zdołały zdobyć przez kilka dni.

Mam nadzieję, że to dlatego, że głupio tak lajkować posty, które traktują o śmierci.

I to tym bardziej takiej tragicznej.

Może być też tak, że ma się pewien wypracowany profil. Kto do cholery chce być kojarzony z gadaniem o samobójcach skoro na codzień sie pisze o kulinariach, pięknych podróżach, cudownych miejscach, modzie czy kulturze.

(Tak, do Was mówię, blogerzy, którzy macie dostęp do słowa, do szerokiej publiczności, a mimo wszystko nie korzystacie z tego przywileju dla zrobienia czegoś większego dla drugiego człowieka.)

Czyż nie jest tak, że wasi potencjalni odbiorcy muszą jednak być PRZY ŻYCIU, by móc się delektować całym pięknem tego świata?

800.000 ludzi odbiera sobie życie każdego roku. 1 osoba co 40 sekund. Czy da sie temu zapobiec?

Milczenie i udawanie, że problemu nie ma nie jest rozwiązaniem.

10 września, w dzień zapobiegania śmierciom samobójczym, byłam na konferencji poświęconej temu tematowi. W kolejce do kawy zapytała mnie Pani Danuta Wasserman, szef Sztokholmskiego Instytutu Prewencji Samobójczej, gdzie pracuję.

Tak sobie dziś myśle… Czy to ma jakiekolwiek znaczenie właściwie. Czy nie wystarczy, że  ja tylko najbardziej na świecie chcę, żeby ludzie przestali odbierać sobie życie. Żeby mogli się delektować tą modą, kuchnią, kulturą, naturą, jaką mamy na wyciągnięcie dłoni.

Rzeczy, które DA SIĘ zrobić by zapobiegać samobójstwom:

• zmniejszenie dostępność metod 
• spowolnienie biegu zdarzeń = danie drugiej szansy
• słuchanie z empatią
• zaalarmowanie policji lub 112

Na koniec:

Nie mów nigdy, że ktoś zdecydował odebrać sobie życie. Po tamtej stronie puszczają wszystkie hamulce i jest tylko czarna dziura. Tam nie ma wyborów… Pirjo Stråle,  z organizacji SPES która m.in wspiera rodziny samobójców.

Tak oto kończę mój mały cykl w tym tak niewygodnym temacie. Można odetchnąć z ulgą.

Pozostałe wpisy w temacie to Trzeba być cholernie silnym aby sie zdobyć na słabość! i ciężko i ponuro... wcale być nie musi!

Niech żyje człowieczeństwo!   

 

Mango

15 september 2015 12:16

Tak, to jest bardzo przerazajacy temat. Tym bardziej nalezy Ci sie ogromne podziekowanie za odwage, ze o tym piszesz. Temat poruszono, mozna tu na te strony wrocic, poszukac wiecej danych.
Swiat sie zmienil, ludzie odgrodzili sie od siebie, a czlowiek aby czul, ze zyje musi tworzyc, tworzyc cos, cokolwiek. Tak mysle ,ze nawiazywanie kontaktow to tez rodzaj tworczosci. O wiele latwiej jest stworzyc cos, gdy ma sie gotowy przepis jak n p na placki, wykonanie nie sprawia trudnosci. Czlowiek o wiele bardziej zlozona istota i skomplikowana. Ile odwagi trzeba , ile wyczucia aby podejsc do kogos kto wydaje sie potrzebowac pomocy i zagaic, zajac nawet na chwile czyms innym, inna mysla. Ilu odwazy sie tak zrobic ? Wydaje mi sie, ze jako ludzie odchodzimy od siebie, zamieniamy istotne rzeczy na drobiazgi, im dluzej ta droga tym trudniej wrocic do wlasciwej, tej na ktorej dobro i godnosc ludzka najwazniejsze.
Czasami pozostawienie osoby samemu sobie jest poczatkiem drogi do tragedii, ludzie nie sa stworzeni aby byc sami. Zaglebiajac sie w swoich trudnosciach, pograzajac w smutkach i cierpieniach latwo przekroczyc granice, tak jak piszesz powyzej, to tak jakby proces toczyl sie sam w kierunku przepasci...
Kulka sniezna toczaca sie i nabierajaca mase z kazdym obrotem... jak ja zatrzymac ...
Uklon. Wsominasz ciekawy kontakt i ciekawe miejsc pracy, powodzenia.

Kasia

15 september 2015 12:21

Dziékuję Mango za Twoje słowa :-*

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
     

Kommentar

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...