Direktlänk till inlägg 5 november 2015

...po co to wszystko.

Av Kasia - 5 november 2015 08:27

Jest taki film, o dziewczynie, która po wypadku każdego dnia zapomina co jej się przydażyło dnia poprzednieg.


Często czuję się jak taka osoba z amnezją.


Dziś potrafię sobie z zaangarzowaniem i zapałem obiecywać coś, robić jakiś plan. Mocno w coś wierzę, zapalam się... Tylko po to, żeby jutro zupełnie nie móc sobie przypomnieć, skąd miałam ten wczorajszy zapał? Co mnie tak pociągało w tym planie? Dlaczego wydawało mi się, że będę w stanie go wykonać? Skąd wzięła się ta chwilowa wiara w siebie...


...I pustka. Próby wykrzesania z siebie, zapalenia na nowo tej iskry. Rozpaczliwa reanimacja chłodnego już ciała. Kończy się poczuciem klęski, apatią, małą rozpaczą...


W końcowej scenie filmu dziewczyna budzi się i ogląda kasetę opowiadającą w skrócie co jej się przytrafiło, żeby jej oszczędzić paniki. To komedia romantyczna z dziurami logicznymi, ale zastanawiam się, czy to nie jest sposób na dni, kiedy traci się zupełnie wiarę. Jakiś własny sposób na przypomnienie sobie po co to wszystko...


Tylko głośno myślę...

Może ktoś ma jakiś pomysł? Jakiś wypróbowany sposób na chwilowe (powracające!) zapadanie się w niewiarę?


  

 
 
Ingen bild

Koma

5 november 2015 09:31

Ja bardzo często mysle...po co to wszystko?gdyby nie moje dziecko ,to ciezko byłoby znaleźć jakikolwiek sens.

Kasia

7 november 2015 13:18

Komuś, coś byśmy wymyśliły :)
Uściskaj swoją Pociechę i tą Małą i tą Dużą :-***

 
Ingen bild

Mango

5 november 2015 13:36

Tez glosno mysle... a moze nalezy cieszyc sie z kazdej iskierki. Nie ma gwarancji , ze jutro bedzie tyle samo energii i zapalu. Wziasc poprawke na to juz w planowaniu i specjalnie zredukowac zamiary ( np do 1/2 1lbo 1/3), do realnych mozliwosci. Szczesliwie przeprowadzony maly projekt to jak mala cegielka wiary w swoje sily, zwlaszcza wtedy kiedy nie ma sie ich w nadmiarze. A nawet z malych cegielek duzo mozna wybudowac :)
Najczesciej potrzeba wielu iskierek, one gasna, ale nieustajace proby prowadza do rozpalenia duzego cieplego ogniska ;)

Kasia

7 november 2015 13:16

...nawet z małych cegiełek dużo można zbudować... Dzieki Mango za przypomnienie! Wiele razy jeszcze będę to czytać!

A ognisko jest baaardzi teraz potrzebne, bo jakoś stópki marzną :)

Uściski, K

 
Lucja

Lucja

7 november 2015 12:41

Może za mało tego naprawde chcesz no i następnego dnia zapał opada.
Jakby tak patrzyc , to by człowiek nic nie robił , bo w jakim celu?
A może dopadło Cię jakieś jesienne zniechęcenie? w każdym razie, przecież kiedys jeszcze będzie lepiej, bo zawsze jest :)

http://kielcemoje.blogspot.com

Kasia

7 november 2015 13:15

Obawiam się właśnie, że to pierwsze może być sprawcą... I strach, co zrobić, jak się nie uda? Albo, jeszcze bardziej, jak się uda? :)

Będzie lepiej, na pewno inaczej, nic nie stoi w miejscu i tego się trzymajmy :)

Uściski, K

 
Lucja

Lucja

7 november 2015 18:25

Hmm to to już jak się coś uda to się dopiero będziesz martwiła :)
Ale wiem o co Ci chodzi. Tak , to bywa frustrujące. Aczkolwiek paradoksalne.

http://kielcemoje.blogspot.com

Från
    Kom ihåg mig
URL

Säkerhetskod
   Spamskydd  

Kommentar

Av Kasia - 7 juli 2016 16:09


Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3   Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Av Kasia - 3 juni 2016 17:54

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Av Kasia - 1 juni 2016 12:00


Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu.   ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

Av Kasia - 31 maj 2016 22:06

To mój przedostatni tekst na tej stronie.   Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Av Kasia - 26 maj 2016 08:55

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia!   Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...

Presentation


Embracing the NOW, Zebra-style.

Links

Ask Kasia

16 besvarade frĺgor

Latest Posts

Categories

Archive

Guest Book

Calendar

Ti On To Fr
           
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17 18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<<< November 2015 >>>

Tidigare år

Search

Statistics


Skapa flashcards