Od tygodnia pracuję. A ściślej ćwiczę pracowanie.

Po trzech latach wypalenia zawodowego. Po jednej nieudanej próbie powrotu do zawodu. Po ponad rocznym, bardzo delikatnym, powolnym wdrażaniu się w obowiązki dużo mniej skomplikowane niż moja własna praca postanowiłam spróbować jeszcze raz.

Pierwszy tydzień pracy zbiegł się z urodzinami mojego Syna.

W sobotę niewielka grupka dzieci zawładnęła na kilka godzin naszym domem. Były wrzaski, bieganie, dyskoteka i tort inspirowany Gwiezdnymi Wojnami:

A wieczorem niespodzianka od męża. Kolacja dla dwojga w bardzo romantycznym miejscu na Sztokholmskiej Starówce. #LeRouge.

Oto kilka zdjęć z wartego odwiedzenia miejsca:

Wężymord czarny ze szpinakiem i jajkiem w koszulce. Cudo nie tylko dla oka.

ETC - espresso, trufla czekoladowa i cognac na deser.

A na koniec spacer przez zaśnieżone miasto w Całkiem Fajnym Towarzystwie.

***

Jedna z najważniejszych lekcji, jaką biorę ze sobą z tego wypalenia, to to, że nawet miłe zajęcia kosztuja dużo energii.

Ziewam aż mnie bolą szczęki i mówię Dobranoc Państwu.