Zwykle nie planuję co będzie na blogu.

Tylko siadam i piszę.

A to co dziś chcę napisać wyjątkowo przemyślałam i zaplanowałam:

Chciałam prosić wszystkich singli, którzy mają niejaki problem z przesłodzonym do - za przeproszeniem - wyrzygania jutrzejszym świętem, o cierpliwość, niepanikowanie i o unikanie gorzkich komentarzy pod adresem tych, co jutro się będą chwalić swoimi walentynkami.

Dla niektórych jest to rzeczywiście jedyny dzień, kiedy ich drugie połowy przyniosą pod pachą jakieś bezsensownie drogie czekoladki i podmarznięty wiecheć w czerwonym kolorze więc nie ma się co dziwić, że się cieszą!

Ja się sama bardziej cieszę z tych nielicznych okoliczności, kiedy podmarznięte wiechcie są do domu za plecami przynoszone bez okazji :)

Wszystkim, bez względu na stan cywilno-romansowy, przypominam o naszym najważniejszym zadaniu i przykazaniu:

Żeby cały ten aparat z miłością i czułością na prawdę zaczynać od siebie samego. (Pod linkiem znajduje się mój tekstu sprzed prawie dwóch lat o tym, jak uczyłam się małymi kroczkami myśleć o sobie i wybierać siebie)

Niech walenTYnki będa sobie czerwone i może trochę wulgarne.

A ja nawołuję niniejszym do celebrowania własnego święta.

Proszę Państwa: walenJAnki, czyli TROCHĘ SERCA DLA SIEBIE!

Na żółto!

Już od rana!

Na śniadanie!

I do kawy!

Nie trzeba czekać aż ktoś inny się wysili.

Wysilajmy się sami. Dla siebie!

Podoba Ci się pomysł?

Podziel się z tymi, których kochasz! I z tymi, którzy może za mało kochają siebie :)

Miłych walenJAnek Wszystkim! :-*