I get requests from my Polish Friends to translate my old posts into Polish.

Don't be surprised when you see some RE-posts with STRANGE consonant combinations like SZCZRTGHTR, it will be Polish :)

All the NEW stuff is now posted in both English and Polish.

Love to All.

Tlumaczenie postu/Translation of: http://zebrazone.bloggplatsen.se/2014/03/15/10603342-kasia-under-re-construction/

Juz raz probowalam blogowac, po szwedzku, ale nigdy nie upublicznilam tamtych postow. Sa tutaj nadal, po szwedzku, bo tak TEZ wygladalo zycie i nadal wyglada momentami. (Moze do tlumaczen tychze tez kiedys dojdziemy.)

Wlasnie rozpoczelam okres 21 dniowego detoksu, oczyszczania organizmu.*

Pomyslalam, ze troche z tego, przez co sama przechodze moze byc wartosciowe tez dla innych, wiec sie dziele. Nie ukrywam, ze mam nadzieje, ze to bedzie jakas przygoda.

... Oprocz tego, silna, palaca doslownie potrzeba wypowiedzenia sie, wypisania, nie dawala mi spokoju juz od dluzszego czasu.

Przez kilka ostatnich lat sterowalam moja lajba prosto na jakies ostre skaly i gdzies podskornie czulam, ze chyba jestem na niewlasciwej drodze. Ze jakas zmiana kierunku, a moze PRZEMIANA, bedzie konieczna, i to nagle, jesli mam wyjsc z tego calo. Albo chociaz ominac skale w bezpiecznej odleglosci.

Nie ominelam.

W pazdzierniku 2012, 18 miesiecy temu rozbilam sie z impetem o te skale. W zwykly, niedzielny poranek ocknelam sie po uszy w gownie zalamania nerwowego. Wypalenia, jak to powiedzial po kilku dniach moj lekarz.

Potrzebowalam gruntownej odbudowy, ale nie mialam pojecia jak to sie robi. Jak sie ZAJMUJE soba.

Tamten czas moge porownac do podrozowania po obcej, wyboistej drodze, na sflaczalych oponach, bez gps'u, W ta i spowrotem, wpadajac ciagle w te same dziury. Czasem nadal tak jest. Chociaz odnajduje powoli nowe sciezki, czasem sa przejezdne. Czasem nie... to naprawde bardzo dluga historia.

Jakkolwiek, poczulam niedawno, ze czas juz uporzadkowac ten balaga. Rowniez czysto fizjologicznie. Stad pomysl zrobienia programu CLEAN. ("Program, dzięki któremu twoje ciało odzyska naturalną zdolność do samouzdrawiania.")

Czytam, ucze sie, pozwalam sie prowadzic madrym wskazowkom, coraz wiecej ucze sie o sobie.

Towarzysza calemu temu procesowi niebywale emocje.

To jak nauka rzemiosla, np. rzezbienia w... drewnie ;) Najpierw widzisz tylko sterte wior i czujesz bol w miesniach, odciski... to meczace i juz chcesz zrezygnowac, az nagle, zaczynasz zauwazac zarys ludzkiej sylwetki.

Moze nawet dzielo sztuki...

[Tlumaczenie tego - pierwszego, "publicznego" postu bylo dla mnie bardzo emocjonalne. Jakbym przezywala wszystko od nowa. Nie tylko sama droge przez wypalenie, ale tez to zbieranie sie na odwage, zeby o tym GLOSNO napisac. W ojczystym jezyku. W nim kazde slowo WAZY duzo wiecej niz jakies uczesane zwroty po zagranicznemu.
Doszlam w koncu, po 35 latach zycia, do wniosku, ze jesli komunikacja nie jest Z SERCA, to szkoda na nia czasu, zycia. Dlatego pisze same... Serdecznosci.]

*Ksiazka CLEAN jest dostepna w polskim tlumaczeniu http://merlin.pl/Clean-Przelomowy-program-dzieki-ktoremu-twoje-cialo-odzyska-naturalna-zdolnosc-do_Alejand/browse/product/1%2c913432.html

Maybe it never happened to you, this light (or very strong) feeling of anxiety when the new week kicks in, this not really explicable worry surrounding your brain like a fog, not letting you think clearly, this heavy stone in your stomach preventing those full, lifesaving breaths.

For me it was, and still sometimes is, a spice of every mornig. Sometimes there can be a reason, sometimes it feels as if the SYSTEM goes on its own and the cortisol levels to go up to the skies and turn on the fight or flight responses, ALL BY ITSELF.

But it is actually not true. Our body got used to this KICK in the morning. It can help us get going, but too much can start an avalanche of thoughts which come one after another and give us STRESS and this beautiful (NOT!!) feeling of anxiety.

When you feel that it kicks in, and it is almost always mostly physiological - at least for me, you start breathing quicker, maybe your hands shake or sweat...

Then STOP. Seriously God damn it! STOP! Whatever you are doing. Stand up straight and proud, put your hand on your stomach or chest. Take one deep breath and ask yourself: WHAT AM I DOING? Is it how I want my day, my week to start? Is there really a reason for this? If yes, I WILL FIGURE IT OUT during the day, not NOW. If not, why waste my day and my energy on something I can CONTROL, as long as I know what it is. And it is ONLY me and my body's hormones. And funny thing, they DO what my thoughts ask them to do. So tell them, that if it is IN YOUR POWER, you will fix it during the day, the week, whenever. But if it is NOT, it is meaningless to WASTE your time. Go on! Tie your shoes and start this beautiful new week with GRATITUDE, that you still have time on this Planet.

Love to All.

***

(Wersja polska)

Moze Wam sie to nie zdaza, zaczynac nowy tydzien z lekkim poddenerwowaniem, z jakas nie do konca zrozumiala obawa, ktora osnuwa mozg lekka mgielka, ktora nie pozwala jasno myslec, ktora kladzie sie ciezarem gdzies na rzoladku i nie pozwala na pelen oddech?

Dla mnie to byl, i czasami nadal jest, moj chleb powszedni. Czasem jest jakis powod, a czasem mam wrazenie, ze moj SYSTEM sam kontroluje poziom kortisolu, hormonu stresu, i bez mojej swiadomoej decyzji przygotowuje mnie do ucieczki.

Ale to nie prawda. Nasz organizm sie juz nauczyl, ze ten lekki kopniak rano pobudza nas do dzialania, ale zbyt wiele togo "dobra" moze spuscic nam na glowe lawine mysli i reakcji, ktore jedna po drugiej zafunduja nam reakcje stresowa i to, nie takie znowu piekne, uczucie leku. Przed czyms niezdefiniowanym.

Kiedy nadchodzi, jest to reakcja niemal zupelnie-przynajmniej dla mnie, fizjologiczna, zaczynam szybciej oddychac, moze mi sie lekko trzesa rece, poce sie...

Jesli to kiedys rozpoznasz, ZATRZYMAJ SIE, na milosc Boska, poprostu sie ZATRZYMAJ. Stan prosto, dumnie, odwaznie, poloz reke na brzuchu, moze na piersi. Wez gleboki oddech i zapytaj samego siebie: CO JA ROBIE? Czy tak ma sie zaczac ten nowy dzien, nowy tydzien? Czy mam faktyczne powody do poddenerwowania? Jesli tak, WEZME SIE ZA NIE w ciagu dnia, nie TERAZ. Jesli nie, dlaczego mam tracic czas i energie na cos, co moge przeciez KONTROLOWAC, skoro wiem, skad pochodzi. A to sa TYLKO moje hormony. I - smieszna sprawa - one tancza tak, jak moje wlasne mysli im zagraja. Wiec powiedz sobie glosno i wyraznie, jesli to jest W MOJEJ MOCY, to ja to zalatwie, dzis, w tym tygodniu, jak przyjdzie czas. Ale jesli to jest POZA moja strefa dzalania, to TRACE wlasnie czas i sily.

Daj spokoj czlowieku! Zawiaz wreszcie buty i wyjdz na przeciw temu pieknemu, nowemu tygodniowi z wdziecznoscia, ze nadal tu jestes i mozesz dzialac.

Serdecznosci.

I seriously wonder if doing such things after my ordinary bed time puts me down or keeps me sane...?

I enjoy indulgence, so I guess it is the latter :)
***
Powaznie sie zastanawiam, cz robienie takich rzeczy po dobranocce mnie dobija, czy zachowuje przy zdrowych zmyslach...?

Lubie sie delektowac, wiec chyba to drugie :)

Love and 'night to All.
Serdecznosci i dobranoc.

They say EVERYTHING depends on the PERSPECTIVE.
I agree. From this perspective life is more than OK <3
I contemplate gratitude.
2 more minutes, pizza dough is rising.

***
Mowia, ze wszystko zalezy od punktu widzenia.
Zgadzam sie. Z tego punktu widzenia (i siedzenia) zycie jest nawet bardziej niz OK <3
Pielegnuje w sobie wdziecznosc. Jeszcza 2 minuty, bo ciasto na pizze rosnie.

Love and Gratitude to All.
Serdecznosci i Wdziecznosc Wszystkim.

I was sitting on front of my computer late Sunday morning, sun shine burning my knee through the window, thinking intensively what I would like to share with you today.

But it is too much happening around me, no space to think really.

So I take a BREAK. I change my plan. It is NEW to me :) But I refuse to get FRUSTRSTED...

Ok, I got frustrated already, but I want it to STOP. I don't want to spoil my Sunday.

So I take these beauties and my even more Beautiful Son.

and we go for a walk.

Love and Blessed Sunday to All.

Each day, we do our best. At work, at home, as a parent, spouse, colleague...

Codziennie staramy sie najlepiej jak potrafimy. W pracy, w domu, jako rodzic, malzonek, kolega...

We spin our webs according to given plan, we know where we belong in the structure. From dusk till dawn we have a ROLE to play.

Splatamy nasze pajeczyny wedlug wzoru, znamy nasze miejsce w szeregu. Od switu do nocy spelniamy jakas FUNKCJE.

How do you rule on weekends? Do you give yourself right to a BREAK? Or you just continue with new tasks? MUST DOS!

A jak dzialamy w weekend? Dajemy sobie prawo do PRZERWY/REGENERACJI? Czy wypelniamy kolejne zadania? NIECIERPIACEZWLOKI!

I know it can feel weird at first. But imagine what you could think SELFISH for a moment. Say NO to something and be with YOURSELF a short moment. Take a REST as zebras do after being chased by lions? In order to be able to SURVIVE next chase when it comes. NEXT working week maybe?

Wiem, ze mozna sie w tym czuc nieswojo na poczatku. Ale wyobraz sobie bycie SAMOLUBNYM, przez chwile. Powiedz czemus NIE i pobadz chwile ze SOBA. Zlap oddech, jak zebra po ucieczce przez lwem? Zeby moc PRZEZYC kolejna ucieczke. Moze NASTEPNY tydzien pracy?

Please, do not NEGLECT yourself and your tiredness during weekends! STOP and think striped!

Prosze, NIE ZANIEDBUJCIE siebie i nie ignorujcie wlasnego zmeczenia. ZATRZYMAJCIE sie na chwile i pomyslcie w paski!

Love and Stripes to All.

Serdecznosci w Paski Wszystkim.

Kick my ass for being sentimental, but beauty IS everywhere!

Piekno jest WSZEDZIE!