Direktlänk till inlägg 9 februari 2015

WEŹ sobie spokój! Låt DIG vara i fred!

Av Kasia - 9 februari 2015 09:12

Ciekawa myśl!

Za chwilę do niej dojdę...

Najpierw pytanie:

Kto, mimo kolektywnego sprzysiężenia się przeciw poniedziałkom!, jednak cieszy się, że weekend już się skończył?

Kto przy niedzielnym śniadaniu, przy stole oblepionym rodziną, przekrzykującymi się dziećmi, może nawet naburmuszonym, ledwo patrzącym na oczy partnerem, marzył o ucieczce i w myślach składał prośbę o ratunek z obierek ogórka???

En intressant tanke!

Men innan jag kommer till den vill jag ställa följande fråga:

Finns det någon som tycker att det ändå är ganska skönt att helgen äntligen är över?

Finns det någon som velat springa från söndagsfrukosten? Hålla för öronen för barnens tjat, för ögonen för makens/makans frånvarande blick, för munnen för egna otrevliga kommentarer?

...Eller fantisera fram olika ord skrivna med gurkskal???

Całkiem jeszcze niedawno zdarzały mi się takie poranki. Resztkami sił i zdrowego rozsądku powstrzymywałam sie od zerwania się z krzesła i wrzeszczenia na całe gardło, żeby się wszyscy wynosili, albo żeby chociaż zamilkli. Żeby mi dali przełknąć łyk herbaty w spokoju. Żeby mi pozwolili zjeść JEDNĄ kanapkę bez trzykrotnego podnoszenia się z miejsca, donoszenia brakujacych sztućców, szklaneczek, serwetek... aaaaa!!!!

Kluczowe słowa w poprzednim zdaniu: POZWOLILI i DALI zakładają, że przyzwolenie na to, co nam jest potrzebne musi przyjść z zewnątrz. A co z powiedzeniem: DAJ SOBIE SPOKÓJ!?!?!

Powtarzam je sobie często. Nie po to, żeby się zniechęcić do działania (zgodnie z jego przenośnym znaczeniem) leczy po to, by sobie przypomnieć, że (dosłownie!) to ja decyduję o moim spokoju. Nie ma co czekać, że ktoś mi w swojej szczodrości raczy go DAĆ. Ja muszę sama wyciągnąć po niego rękę!

Trudne? A jakże!

Częścią mojej terapii po zdiagnozowaniu wypalenia było proszenie rodziny o zostawianie mnie samej na weekend (nie każdy ma taką możliwość, czasem musi wystarczyć wolne popołudnie, kilka godzin).

Wiele razy machając na pożegnanie trzymałam się kurczowo barierki schodów, żeby nie pobiec za odjeżdżającym samochodem. Wiele razy chciałam zawrócić wychodząc z domu na luksosowy, samotny spacer.

Dlaczego?

Z powodu WYRZUTÓW SUMIENIA oczywiście. I ze strachu, że coś mnie ominie, że będą się świetnie bawić beze mnie. I na koniec, że strwierdzą, że jestem im NIEPOTRZEBNA.

Jaka była ta myśl, z którą dziś rozpoczęłam pisanie?

Że do BRANIA SOBIE SPOKOJU trzeba się na początku zmuszać, robić to wbrew swoim przyzwyczajeniom (jak napisała jedna z Czytelniczek dokonywać "gwałtu na sobie"), ale trend, który rozpoczynamy, nowe zachowanie, którego uczymy się sami, i do którego przyzwyczajamy nasze otoczenie, wszystkim zainteresowanym WYJDZIE NA DOBRE.

Obiecuję!

Jag har iaf haft sådana morgnar. Jag fick använda de sista av både mina fysiska och mentala krafter för att inte ställa mig upp och skrika rakt ut att de får alla dra! Eller iaf hålla tyst en stund. Och låta mig dricka en klunk te i lugn och ro, låta mig äta upp en endaste smörgås utan att jag behöver resa mig och hjälpa någon… aaaaa!!!!!

Märker du det där ordet? Att TILLÅTA, som om det var i någon annans makt? Som om du behövde be om LOV?

Som i LÅT MIG VARA I FRED! Jag har ändrat lite på det och säger ofta till mig själv: LÅT DIG VARA I FRED, KASIA. För det är ingen som ska tillåta mig att TA PLATS eller BE om det jag behöver. Det är jag som bestämmer det för mig själv och har kraften att få det att hända.

Svårt? Såklart!

En viktig del av terapin under den första fasen av min utmattning var att ibland be familjen att lämna mig ensam hemma på helgen.

Jag fick hålla i räcket i trappan medan jag vinkade av dem, annars skulle jag förmodligen sprungit efter bilen i tofflorna! Jag har flera gånger velat att vända från en lyxig ensam promenad….

Varför?

För de där hemska SKULDKÄNSLORNA. Och av rädsla, att jag missar något i familjelivet, att de kommer ha kul utan mig och att de till slut kommer på att de inte ens BEHÖVER mig längre.

Så vad var den där tanken som jag hade i början?

Jo! Att man kanske måste tvinga sig själv i början för att LÅTA SIG SJÄLV att vara ifred. Men den nya (både för en själv och omgivningen) trenden som man sakta men säkert skapar kommer vara nyttig för ALLA.

Jag LOVAR!

Dlatego, że: För att:

(Z chwilą, kiedy zaczynasz cenić siebie, zaczyna Cię cenić cały świat.)

(När du börjar uppskatta dig själv, hela världen tar efter.)

Love and peace within na CAŁY TYDZIŃ/HELA VECKAN!

Codziennosc · FAMILY · Po Polsku · På Svenska · Utmattning · Vardagen · Wypalenie

Dela

Benia

9 februari 2015 14:01

Podpisuję się wszystkimi łapami :)

Kasia

11 februari 2015 13:56

Jippi!
Šciskam!

ella-5

9 februari 2015 20:54

O ile zmuszanie się Ci pomaga, to jasne, cieszę się :) Pozdrawiam i kibicuję nadal w "braniu spokoju" i innego typu dbaniu o siebie.
Ja chyba wolę być dla siebie łagodniejsza i najpierw próbować się przyjrzeć i zrozumieć dlaczego coś "tak mam" a potem próbować to zmienić powolutku.
Zaraz, zaraz..."donoszenie sztućców, szklanek"? A nie pomyślałaś że to Tobie powinni donosić?? :)
Jeszcze raz pozdrawiam

Kasia

9 februari 2015 21:41

Pewnie, że pomyślałam, ja ogólnie dużo myślę ;)
Teraz już donoszą. A przynajmniej umiem poprosić o doniesienie!

Bardzo dobry, łagodny sposób!
Ja się "przyglądam" od ponad dwóch lat, na pełen etat. Kiedy zauważyłam, że intelektualne rozumienie swojego problemu nie wystarcza do zmiany schematów życiowych, zaaplikowałam działającą (powolutku...) metodę dbania o siebie NA SIŁĘ, aż mi to wejdzie w nawyk.
Sposobów jest tyle, ile "przypadków" :)
Również pozdrawiam :)

En kollega

11 februari 2015 06:34

Du skriver så bra och har så intressanta tankar och funderingar. Jag gillar verkligen din blogg. Hoppas vi ses igen.

Kasia

11 februari 2015 13:54

Hej Kära Kollega, så fint att du hörde av dig, uppskattar det jättemycket :)
Kram och ja! Vi ses!

ZebraZone.se

Kommentarer (0)

Av Kasia - 7 juli 2016 16:09

Widzę, że ciągle jeszcze jest sporo osób, które zaglądają tutaj :) Bardzo mi miło <3 Przypominam jednak, że nowe wpisy pojawiają się od ponad miesiąca pod innym adresem: www.blog.zebrazone....

Przyjemnostki @ www.blog.zebrazone.se

Kommentarer (0)

Av Kasia - 3 juni 2016 17:54

Dzisiejszy wpis z nowej platformy bloga ZebraZone: www.blog.zebrazone.seDla tych, którzy jeszcze nie przyzwyczaili się do nowego adresu :)Bardzo ciężko pracowałam przez ostatnie tygodnie. Za ciężko.Tak ciężko, ...

Przeprowadzka!

Kommentarer (0)

Av Kasia - 1 juni 2016 12:00

Drodzy Kochani! Czas ruszać dalej. Czas wyjść poza granice strefy komfortu. ZebraZone trzyma mnie w pionie. W głębi mojego najmiętszego serca wiem, że jest nas więcej, tych, którym utrzymywanie pion...

Numer: 494

Kommentarer (3)

Av Kasia - 31 maj 2016 22:06

To mój przedostatni tekst na tej stronie. Czterysta dziewięćdziesiąty czwarty. Ponad dwa lata karmienia tego wyrostka własną krwią, siłą. Wiarą. Że coś z niego wyrośnie. Że p...

Wielka Kumulacja!

Kommentarer (3)

Av Kasia - 26 maj 2016 08:55

Za chwilę wychodzę do pracy. W deszcz. To nic. To mi nie przeszkadza. Tylko brak czasu trochę naciska a tu ważny temat do poruszenia! Czuję się w obowiązku ostrzec Państwa przed niebezpieczeństwem ...